Aan het einde van de vakantie in Spanje stond nog een technische duik op het programma. het wrak de Menapier. Een 106m lang en 15m breed wrak welke op een diepte van 37-46m ligt.
Na rondbellen/zoeken en mailen uiteindelijk uitgekomen bij de duikschool Happy Divers waar ik werd gekoppeld aan een DSAT Tech40-65 instructeur voor deze duik.
Ik mocht zelf mijn gassen kiezen en koos het standaard GUE-gas 21/35 voor deze duik, Jan de instructeur dook zelf vaker met 25/25 wat denk ik ook wel een redelijk gas geweest zou zijn voor deze duik (max PPO 1.40 op 46m en op 46m een Narcose level van 34,5m op lucht, maargoed het werd netjes 21/35 en 50% als deco gas.
Hieronder een foto van het schip!
Met de boot was het een half uurtje uitvaren en naast Jan en ik als buddypaar was er nog een groepje van 3 spanjaarden die erop doken (met 18 liter flessen 25%).
Overboord gesprongen en meteen een flinke stroming ervaren, redelijk snel naar de ankerlijn en afgedaald langs de lijn. Het werd donkerder en donkerder. Dit deel van de Middelandse zee is duidelijk minder helder dan de oostelijk geleden delen!
Op de bodem aangekomen snel rondgekeken om te orienteren. Zoals gepland gingen we eerst bakboord over de bodem langs het wrak, om het diepere deel eerst te bekijken. Duidelijk waren de scheepskamelen te zien welke het schip konden opliften in ondiepere kanalen.
Erg imposant om te zien hoe hoog dit wrak uitsteekt.
Aan de boeg aangekomen enkele beelden geschoten en zijn we het wrak op het dek kris kras overgestoken. Niet veel herkenbaar en omdat het toch wat donker was kreeg je niet een goed beeld van dit wrak. Dat heeft zeker meer tijd nodig.
Deco, Ratio deco was afgesproken maar Jan wilde graag een deepstop op 27m, daarna snel doorgestegen richting de 21m en hier 3 minuten gehangen en de switch naar 50% gemaakt. Wederom een beetje schoonmaakmiddelsmaakje in mijn geproeft die na het stijgen richting 18m verdween.
Uiteindelijk 40 minuten BT gedaan met een gemiddelde diepte van rond de 39m leverde 30 minuten deco op. Door wat langzaam schuiven tussen de segmenten en 3 minuten op 27m is de deco wat langer uitgevallen. De ALU80 met 50% was in ieder geval geen beperking.
Hieronder het verloop van de duik:
Ik kijk terug met gemengde gevoelens op deze duik, Jan kon redelijk goed duiken maar ik vind het toch wel prettig als iemand zijn switch naar 50% en naar 100% op 6m even aankondigd en checked (en laat checken) of het allemaal goed gaat; dat is wellicht een GUE ding maar ook top killer #1 bij Tech duiken. Ook was hij wat meer solo ingesteld, vond dat ik vrij dicht in zijn buurt zwom.
Daarintegen wel een zeer interessante duik gemaakt op een enorm wrak wat je eigenlijk een paar keer moet beduiken, 1x is zeker te weinig om een erg goed beeld te krijgen.
Enkele beelden heb ik samengesteld van deze duik en zijn hier:Duik op Menapier vanaf seconde 48 te bekijken.
Of inline in dit bericht:
Een goede ervaring en bijzonder wrak! Volgende keer met team silt-out doen!!!
Tijdens een vakantie in Zuid-Spanje de kans gehad om de nieuwste Dutch Diving Light LED lamp te testen. Het testexemplaar welke ik ter beschikking heb gekregen is 29 watt LED versie met E/O aansluiting en voorzien van 4,5 Ah/h 12 volt accu wat de lamp van 120 minuten licht voorziet. De lamp "trekt" 2,4 Ampère.
Er zijn tegenwoordig veel (min of meer) dezelfde kabellampen op de markt gebracht door Agirr, Halcyon, Aton, Tillytec, Lightmonkey/Salvo, etc. Allemaal kabellampen geproduceerd van het materiaal Delrin met diverse verschillende koppen variërend van 10 watt HID, tot 50 Watt HID en met LED technologie van 10 – 29 watt LED en verschillende capaciteiten van accu’s en groottes van canisters. De verschillen zitten hem in de details en bundel. Deze korte review beschrijft de dutch diving light 29 watt LED lamp met uitwisselbare kop 4,5 Ah accu en EO cord aansluiting.
Canister/accupack Beginnende met het canister accupack, de schakelaar zit mooi verzonken.
De canister wordt middels een stuk webbing en 2 slangklemmen vastgezet, een ontwerp/methode welke de meeste lampenbouwers toepassen. De slangenklemmen worden niet afgedekt zodat het minder scherp is, dit kan op zeer lange termijn schade aan de wing veroorzaken doordat het RVS staal van de slangenklemmen schuurt tegen de wing. De canister wordt open en dichtgemaakt met Nielson klemmen, degelijke goede klemmen die we ook bij de meeste canisters van concurrenten ook zien. De afdichting gebeurd middels 2 O ringen (1 axiaal en 1 op de kopse kant). Perfect werkend mechanisme welke waterdichtheid garandeert tot 100 meter.
De variant welke getest is blinkt uit in compactheid,het is een erg compacte canister met toch een dikke 2 uur licht! Erg prettig als je moet vliegen en niet vele kilo’s aan bagage kan meenemen. De verbinding tussen de accu en lamp gebeurd middels een plug male/female.
De kabel is robuust en voorzien van een EO cord, dit kan bij teamduiken erg handig zijn, je kan een extra lamp meenemen en onder water wisselen. Ook geeft dit de mogelijkheid om meerdere canisters met verschillende capaciteit aan te schaffen en de juiste mee te nemen in te zetten. Een kleine canister is handiger met vervoer in vliegtuigen en dat scheelt toch wat kilo’s.
De lampkop De lampkop, of kan ik beter schrijven, lampkoppen; DDL kiest ervoor om de lampkop eenvoudig te laten verwisselen, door een schroef (onderwater) los te draaien kan eenvoudig een videoreflector worden gemonteerd. Hiermee kan direct mooiere beelden worden geschoten zonder een extra (dure) videolamp aan te schaffen. Dit is een compromis maar de prijs van dergelijke lampen rechtvaardigt dit voor mij in het hobby segment zeker. Niet iedereen is bereid om naast een primaire lamp ook nog 1 of 2 videolampen aan te schaffen. De schroef is wat klein en kan moeilijk zijn om met koude vingers vast/los te draaien, klein verbeterpunt. Verder perfect systeem om de lamp voor meerdere toepassingen tijdens een duik in te zetten. Tijdens de duiken is hiervan veelvuldig gebruik gemaakt. Als iets interessant gefilmd moet worden, stoppen, wisselen van lampkop filmen en terugwisselen indien nodig.
Verder met de lampkop, in de standaard stand (kop compleet naar achter) is de bundel ietwat diffuus, door de kop 1/2 cm naar voren te plaatsen ontstaat een mooie scherpe bundel waarmee prima te signaleren is. Jammer dat je dit wel moet instellen, zou liever zien dat de default instelling scherpe bundel is en je wide/beam doet met de extra optionele kop.
De videolampkop is wel direct perfect ingesteld en levert een erg mooie egale bundel.
Aan de achterkant van de lampenkop is een ribbel gedraaid waar met een stuk caveline een loop op bevestigd kan worden om tijdens deco of werken onder water (of wat dan ook waarbij je 2 handen vrij wilt hebben en toch licht wil zien) je lamp aan je D-ring kan bevestigen. Op de foto’s is een klein stukje cave line bevestigd als lus hiervoor, dit is een tijdelijke oplossing.
De lamp is voorzien van LED techniek, het grote voordeel is de bijna oneindige levensduur van deze lamp, geen dure HID lampjes wisselen, geen voorzichtige aan/uit procedure gewoon aan/uit zetten zoveel als je wilt. Een erg robuust systeem! Dit is een erg groot voordeel tov HID techiek! De lampenkop is mooi klein en erg handzaam in transport! Een genot om mee te reizen als het vliegtuig genomen moet worden. Het gaat eenvoudig in de handbagage!
De bundel van de lamp is belangrijk, zeker bij technisch duiken waar de lamp als een primair communicatiemiddel wordt gebruikt. De bundel van de DDL is goed, ik heb scherpere gezien maar ook veel minder scherp (metalsub bijvoorbeeld), het doet wat het moet doen en is zeker bruikbaar bij (heldere) wrak en grotduiken. Een mooie eigenschap van de bundel is dat het een “aura” heeft eromheen, hiermee kan je erbuiten ook vrij veel zien en bijvoorbeeld gezichtuitdrukkingen van je buddy (oogcontact) goed waarnemen zonder direct in zijn gezicht te schijnen. Fijne eigenschap van de lamp.
Lichtopbrengst: Lichtopbrengst, de lamp levert veel licht, het is onder water nog niet zoveel als een 21 Watt HID lamp maar dat is ook niet altijd nodig. Vergeleken met andere canister/kabel HID lampen schat ik hem in tussen de 10 en 18 watt HID. Dit is uiteraard nog steeds voldoende voor de meeste duiken! De komende jaren zal dit verder ontwikkelen en het kan niet lang duren alvorens de eerste HID-killer LED lamp op het toneel komt. Over de lichttemperatuur, LED is van nature wat koud/blauw vergeleken met halogeen, met 21 watt HID lampen vergekeken is het warmer. Voor videotoepassingen is het prima toepasbaar als je de witbalans aanpast. De meeste LED en HID lampen hebben een mindere CRI (Color render Index, een index die aangeeft hoeveel van het spectrum wordt uitgelicht en dus “alle” kleuren laat zien) hoe dit type LED hieruit komt weet ik niet, ik heb niets vreemds waargenomen en alle kleuren van zowel de middellandse zee en de Noordzee kwamen goed over, zowel op video als live.
Conclusie: De lamp levert erg veel licht op voor zijn formaat, het is een uitstekende lamp, zeker als je op reis gaat. Daarnaast is het als primaire lamp zeker te gebruiken. LED is de toekomst, de robuuste techniek kan bij duiken geen kwaad en de levensduur is erg aantrekkelijk! Ik zou deze lamp zeker op (vlieg)vakanties meenemen; als primaire lamp blijf ik vooralsnog bij mijn 21 watt HID lamp al wordt het gat steeds kleiner , een erg geslaagde test van een goede lamp.
Voordelen: LED techniek onverwoestbaar Compact en makkelijk mee te nemen op reis toch 2 uur licht Eenvoudig reflector wisselen voor videobelichting E/O Cord om reserve lamp mee te nemen of als reserve lamp te laten dienen
Nadelen: Spot reflector in standaard stand difuus en niet in strakke bundel Schroef om reflector te wisselen bij de spot is met koude vingers lastig te draaien minder licht output dan goede 18/21 watt HID lamp (Salvo, DDL, Lightmonkey, Eddy, Halcyon) LED penetreert water minder ver dan HID
Met dank aan Dutch Diving Lights voor het beschikbaar stellen van deze lamp.
Team Silt-out staat altijd open voor het testen van duik gerelateerde apparatuur. Lamp getest en review geschreven door Barend de Lange
Tijdens de vakantie in Spanje moest er ook natuurlijk ook gedoken worden. Voorafgaand aan de vakantie goed het internet afgeplozen en via onder andere direxplorers en dir-nl gezocht naar DIR-friendly divecenters.
De eerste duik van de vakantie vond plaats in Azohia in het zuiden van spanje bij de duikschool Rivemar.
Rivemar wordt geleid door Sergi een UTD cave en tech instructor en het centrum is dir friendly zoals de plaat op de gevel aangeeft :-)
ik kreeg een cave2/tech2 duiker als gids en na het vullen naar de grot gereden, 10 minuten later kwamen we aan. Erg dichtbij en heel handig!
omgekleed en een goede briefing gekregen, het is een complexe grot met veel mogelijkheden.
Het water in gegaan 1ste tieoff op 3M tweede op 6m (interessante om ook blind de 6m stop te kunnen maken) op 3M was het water 16 graden op 6m 27 graden!!!!! Een warm bad.
De cavern zone is max 15m diep en echt prachtig!!! Mooie galerijen kristahelder water en voldoende groot om 60min rond te zwemmen.
De ingang van de "echte " grot bekeken en de tunnel onder de cavern zone bekeken. Op de terugweg een motor die lang geleden door een politieman uit wraak op de vriend van zijn dochter was gedumpt bezocht.
Na 60 minuten boven en toen wist ik het zeker, ik ga ook grotduiken!!!
Wanneer is nog wat onzeker maar ik mik op 2012.
Voor de grotduik fanaten, de grot is 1 km lang gemiddeld 15m diep en redelijk complex.
Rivemar ligt in de buurt van murcia en ook diverse tech duiken zijn mogelijk (daar kwam ik voor maar door teveel eind lukte dat niet). Imposante wrakken als de standfield liggen in die regio.
Voor een indruk van de cavern duik kijk hier:
Van de andere 3 duiken plaats ik later een klein verslag!
Wemeldinge wrakveld onderzoek voor camping Linda zaterdag 28 augustus 2010
[inleiding] Dat er wrakken voor de kust bij Wemeldinge liggen weten de meesten, zo ligt er de Tholen 10, Galjoen zonder Poen en recentelijk de door Geert Tieman geïdentificeerd MD2.
Meer naar het Oosten liggen ook diverse wrakken welke nog minder bekend zijn bij de meeste duikers. Rik en ik hebben vandaag voor ons een nieuw wrak bedoken.
Alvorens dit te kunnen doen, hebben we met het onderzoeksschip van de WDSR de Karin Rose het wrakveld in kaart gebracht. Van ieder wrak of punt zijn exact de coördinaten diepte en lengte van het wrak vastgesteld. Met deze gegevens en een analyse ervan (lengte breedte, ligging, stroming) zaterdagmiddag naar Wemeldinge gereden.
De planning; besloten om van Wrak I welke op 28m diepte ligt een oversteek van 50 meter te maken naar wrak II, D12 EAN32 maximale tijd op wrakken 60 minuten 20 minuten deco, gemiddeld 22-24m diepte.
[De duik] Boven water met de GPS naar wrak I gezwommen, anker (blok lood met double-ender aan de reel) gedropt en erachteraan gedoken. Precies op wrak I geland (op 2 meter nauwkeurig, coördinaten WDSR zijn erg nauwkeurig), omdat het anker precies erop gegooid was eerst oost/west gezwommen om zeker te zijn dat we niet op de bodem maar het wrak zwommen, na een check een klein rondje op dit kleine wrak gemaakt. Het steekt gemiddeld een meter of 2 maar details ontbreken. Erg mooi begroeid, veel leven, zowel sponzen, kreeften, steenbolk en al het mooie van de OS bij elkaar! Een deel van dit wrak bekeken en een lijn erop gelegd. Wrak ligt op 26-29m diepte.
[Oversteek] Van wrak I naar wrak II, uit de GPS metingen bleek dat we ongeveer 50-80 meter verder moesten zijn, strakke koers aangehouden en na 70 meter en diverse keren de gidslijn vastgezet te hebben doemde een enorm wrak op! We "landde" op de voorkant van het schip op een diepte van ongeveer 21 meter. De reel was inmiddels voor 75% "leeg" (400 feet (125 meter)) en besloten om dit wrak met de tweede reel te exploreren. Rik zijn primaire lamp ging uit, waarschijnlijk batterij leeg, Heser gepakt, inschatting gemaakt over zicht (2-3m) en besloten door te duiken, nog 3 backup-lampen beschikbaar dus geen probleem, signalen goed te zien en dichter bij elkaar blijven.
[Wrak II] Reel vastgezet aan de andere lijn en via de bakboord kant van het schip naar de achterkant gezwommen, onderweg diverse ruimen aan de linkerkant gezien en na een tijdje enkele platen staal gepasseerd de achterkant bereikt. Bij de achterkant gezocht naar schroeven of roer, roer gevonden, een roer van een meter of 1,5 hoog en 2m lang (ligt in het zand en aardig begroeid) en wrak steekt enorm, zeker een meter of 3-4.
Na het roer goed bekeken en gefilmd te hebben via de stuurboord kant richting de boeg. Op de achterkant mogelijk het stuurwiel gevonden, dat moeten we de volgende keer zeker opnieuw bekijken en eventueel filmen. Een beetje in het midden van wrak uitgereeld en zodoende de ruimen doorgezwommen waar je links en rechts de stalen muren van het schip ziet staan, imposant! De voorkant na een tiental minuten bereikt en een enorme bolder doemde op, gefilmd en de boeg goed bekeken. Inmiddels was de duikklok bij 45 minuten beland en met gemiddeld 21-24m diepte, tijd om terug te gaan. Teruggereeld, via de achterkant van het schip, bakboord kant richting de koppeling met Reel I. Bij reel I aangekomen nog een paar minuten gespendeerd om te kijken wat de penetratiemogelijkheden waren, er zijn enkele ruimtes waar je in kan, niet eenvoudig en ze ogen wat krap maar het is mogelijk. Het zicht was te slecht om goed te zien wat en of er nog wat te zien was. het wrak meet ongeveer 35-40m lengte! Na 50 minuten wrak II verlaten en de terugweg ingezet.
[terugweg] De terugweg, we verwachtte geen stroom tegen maar dat gebeurde dus toch, blijkbaar is er een soort circulaire stroming op deze plek wat in ons nadeel werkte. 3 dagen na volle maan, extra stroming en bijzonder veel groenvoer op de lijn zorde ervoor dat we later dan gepland op Wrak I terugkwamen, gedachte reel losknippen, vastzetten en lijn volgen kwam op maar nog niet nodig. De route van wrak II naar wrak I gaat door een "put" van 28-32m. Op wrak I hadden we flink wat lijn gelegd die ook eerst opgeruimd moest worden, de stroming inmiddels flink aangetrokken (we zaten op minuut 60 van de duik, gemiddeld nog steeds 22-23m) zorgde ervoor dat mijn luchtverbruik omhoog ging en mijn manometer flink omlaag. Nadat de lijn op wrak I ook opgeruimd was de terugweg ingezet, ook hier flinke stroom tegen en bewust tempo omlaag gehaald. Tijdsduur 64 minuten toen we wrak I verlieten.
[deco schema] Conservatief deco-schema aangehouden, dit omdat we veel moesten "werken" vooral terug met tegenstroom ging het harder dan verwacht en gecalculeerd. Uiteindelijk 1@12 2@9 10@6 1,5@5 1,5@4 5@3 1@2 1@1. Zicht aan einde van de deco was zo slecht (<0,3m) en daardoor was het wat complexer om een deco tijd aan te geven, uiteindelijk vingers tellen door Rik gaf de oplossing. Gas voorraad was inmiddels flink geslonken maar net voldoende. Na 97 minuten uiteindelijk staken we het hoofd boven water.
Water uit, naar de auto lopen en nagenieten!!!! Wat een prachtige duik.
[Leassons learned] Meer gas meenemen, we twijfelen nog voor de volgende keer over een alu80 bodemstage met ean32 of een decobottle met 100%. Een D12 is in ieder geval krap voor deze duik. MG is toch een stuk ingewikkelder als je een bodemprofiel MOET volgen. Dus conservatiever plannen hierop.
Wrak I, volgende keer wel gebruiken als tussenstation, om op de landen en te checken of alles in orde is, maar geen of weinig lijn meer op leggen, zeker geen exploratielijn meer, wrak I is minder interessant om te beduiken. Wrak II direct benaderen is om andere redenen een mindere optie.
Duik gemaakt met EAN32 en dit zijn toch wel de duiken waarom we o.a. een tech1 opleiding zijn gaan volgen, dit zijn gewoon deco duiken waar je goed moet plannen en calculeren en dan nog passen we zaken aan voor de volgende keer!
Eventueel 30/30 inzetten, om potentiele narcose en sneller onderzoek mogelijk te maken, ook met "werken" op wrak I bij terugtocht had een lichter gas wellicht wat handiger gewerkt.
[Tot slot] Tip/voorwaarde voor deze duik vanaf te kant te maken, goede conditie, het is toch een stukje zwemmen in het begin en ook tussen de wrakken en van wrak I naar de kant is het een stuk zwemmen, slechte conditie is geen goed idee voor deze duik, inschatting, minimum/medium fitness voldoet, eronder zeker niet.
[Vervolg] We gaan nog een paar duiken op deze wrakken maken, simpele reden omdat het een supermooi wrak is! Daarna staat het volgende voor ons maagdelijke wrak op stapel!
I was curious about the implementation and usage of different deco algorithms in the 21-30m zone and therefore have written a small document to compare different deco algorithms used in this zone.
It can be found here: compare different decompression methods: If interested read it and make up your mind about the usage of tables, computers and ratio's in the 21-32 meter zone using Nitrox 32%.
Tijdens de Tech1 opleiding van Team Silt-out was ook Valentina Cucchiara en Nick Poole van Liquid Jungle aanwezig op het duikcenter om een promotie video voor Mario te maken.
Leuk toetje van de cursus dat we zo in beeld zijn gebracht; zie hier de video: >
Na onze Fundamentals cursus in mei 2009 met instructeur Alexander Sawyer besloten Rik en ik om in 2010 Tech-1 te gaan volgen om ook diepere wrakken te kunnen bezoeken. Dit verslag beschrijft de weg er naar toe en de cursus.
Het grote zoeken/nadenken en regelen: Oktober 2009 Rik en ik lopen de lijst met GUE instructeurs langs en maken een shortlist; de instructeur moest theoretisch goed onderbouwd zijn en liefst iets extra’s kunnen brengen op decompressie theorie. Snel viel het oog op Richard Walker een instructeur die een academische achtergrond heeft in bloedstromingsmodellen. Daarnaast zit Richard Walker in de training councel van GUE; voldoende vertrouwen in de theoretische kant!
Tijdens onze fundamentals cursus aten we iedere avond met Sash (Sawyer) en op die manier leerde we hem ook op een andere manier kennen, anders dan alleen instructeur. Ook al gaat het dan nog steeds voor 90% over duiken, die extra uren samen geeft een berg extra informatie en je kan ook de wat minder voor de hand liggende (duik) onderwerpen bespreken. Dat leek ons een formule om te herhalen.
De locatie; liefst een beetje exclusief en na het lezen van de GUE-Tech2 trip report van Anton/Gertje/Robert (zie trip report )leek Sardinië behoorlijk geschikt. Om alle wensen (Richard Walker, ’s avonds kletsen, mooie locatie) te combineren was het plan gevat om de instructeur buiten zijn standaard omgeving te plaatsen, net als ons. Dat leek ons wel een goede idee om het avontuur wat groter te maken.
In November eerste contacten gelegd met Richard en in februari eruit gekomen dat we de eerste week van Juni de cursus in Sardinië zouden plannen!
Het team, we hadden uit het originele team Silt-out twee man (Rik en ik) die Tech-1 wilde gaan volgen dus op zoek naar het derde teamlid. Uiteindelijk is Wilja Post het 3de teamlid geworden. Goed voor de balans in het team en goede duikster met Tech rating.
Voorbereiding op de cursus: We hebben ons minimaal voorbereid op de tech1 cursus, we hebben 2 duiksessies in Enschede gehad en hier wat gespeeld met stages en vooral de Fundamentals skills verfijnd. Wel de papieren goed doorgelezen en duiken gepland in gashoeveelheid etc. Dat was tijdens de cursus wel handig. Zowel Rik als ik begrepen concepten als ratio deco al voor de cursus, wellicht geen aanrader om dat zelf uit te zoeken maar wel reuze interessant. Net als het boek Deco-divers van Mark Powells.
Logistiek en de reis: Na wat wikken en wegen besloten niet erheen te rijden, geen auto beschikbaar waarmee we met complete team en materiaal af konden reizen, verloren reistijd en hoge kosten gaven de doorslag, we konden voor 180 euro pp met alle bagage naar Sardinië vliegen, wat met een auto (>3000 km) & ferry erg lastig zou worden, het vermoeid aankomen en verloren reistijd gaven de doorslag. Bagage gaf wel nog wat kopzorgen, als je extra bagage boekt mag je in totaal 35 kilo (20+15) meenemen en 1 stuk handbagage (gewicht wordt niet gecontroleerd). Passen en meten en dan lukt het wel, we hebben alles meegenomen behalve backgas/deco flessen en lood (wel argon fles). Lamp en boltsnaps allemaal in de handbagage zonder probleem!
Kwartiermakers: Een week voor de cursus zijn Brigitte en Barend het eiland gaan verkennen, een auto gehuurd (180 euro per week E-auto ) en van zuid naar noord gereden, onderweg enkele Nuraghi bekeken en via de westkust terug gereden. Speciale aandacht verdiend nog het natuurreservaat “La giara di Gesturi “ waar wilde paarden, koeien en zelfs varkens rondlopen, erg leuke uitstap.
Dat de Romeinen hier ook nog geweest zijn bewijzen enkele archeologische locaties aan zee, delen van de ruines liggen nog onderwater!!!
Slapen kan je doen in hotels maar ook in Agricultura waar je als het waren slaapt bij de boer, je hebt meestal een ruim chalet en je eet met de mensen thuis mee. Variërend van zeer goed tot uitgebreid maar iets te heftige primaire smaken In ieder geval onvergetelijke ervaringen. In Alghero uiteindelijk heerlijk sea-food gegeten en de grotten bezocht, ook onderwater een cavern-duik gemaakt in grotto Nero beelden hiervan volgen later!
In het oosten een mooie wandeling gemaakt (4 uur) in het gebied Sette Fratelli en steenbok van de BBQ gegeten.
We zijn geëindigd in Cagliari en hebben deze stad goed uitgeplozen, leuke stad waar je prima kan eten, winkelen en door de smalle straatjes wandelen. Ook het archeologisch museum van Sardinië is de moeite waard, hier zie je de vondsten welke zijn gevonden in de diverse opgravingen op het eiland. Brigitte vloog zondag terug en de rest van het team arriveerde zaterdag en zondagmiddag (met zelfde vliegtuig als Brigitte mee terugvloog).
Checkdive op maandag: Maandag kennis gemaakt met Morgan Divecenter (Mario, Bert en Dani) en een checkdive gedaan, het waaide behoorlijk (kracht 8) en we werden naar een wat beschut water gebracht, hier fatsoenlijk uitgelood, S-drill, valve drill, basic 5 en wat opstijgingen geoefend, iedereen was voldoende uitgelood zodat we konden beginnen! Maandagavond pikte we Richard op van het vliegveld en om hem niet compleet te verassen en juist wel te verassen aten we in de stad bij het restaurant “King George”, een Italiaans restaurant wat een tip was van het hotel waar Brigitte en ik sliepen en waar we ook gegeten hadden. Prima tent met lekkere pizza’s, pasta’s etc.
Dag een dinsdag: Dinsdagochtend na het standaard cake ontbijt (gelukkig wel goede koffie) naar Morgan Divecenter gewandeld en kort een stukje theorie en opbouw van de cursus gekregen; direct erna de planning van de duik zoals we die dinsdag zouden gaan uitvoeren. Duik 1 afdalen langs ankerlijn stukje duiken en opstijgen bij ankerlijn, bij ankerlijn op 6 meter allen een valve drill, S-drill uitvoeren. Dit hebben we allemaal 1 keer gedaan en vooral het in de stroming positioneren van team rond de ankerlijn was ingewikkeld. Teampositie en stabiel platform bouwen alvorens iets te starten/uitvoeren was ingewikkeld en hier moesten we aan werken in de andere duiken. Tijdens de 2de duik (direct erna) ook de valve failures geoefend, je hoort bubbels gaat zoeken draait dicht wat moet, vraagt je buddy te kijken en besluit verder te duiken of terug naar de lijn te gaan. So far so good, maar dat kan complexer. Wat de woensdag bewees. “draai wat dicht” is natuurlijk niet de procedure, maar de echte procedure (9 failures) is te omvangrijk om hier kort te beschrijven.
Dinsdagmiddag stagebottle handling besproken en op land uitgevoerd, goede procedure. Heel in het kort: 1. diepte op fles checken 2. kraan open en dicht draaien 3. slang volgen van automaat2de trap en voor je houden 4. beetje purgen en checken of je manometer zakt 5.helemaal opendraaien 6. diepte checken 7. fles showen aan buddy wachten tot je buddy signaal geeft dat je mag switchen 8. indien ok switchen en primair wegclippen 9. signaal OK geven aan je buddy’s 10. wachten op OK terug en einde switch.
Ook lost stage bottle procedure besproken en als landdrill gesimuleerd. De rest van de dinsdag besteed aan theorie en heerlijk gegeten bij restaurant Primo Piano! Iedere dag van 8:30u tot 19:00 met de cursus bezig geweest, genoeg pauzes en op tijd (voor 23:30u) in het mandje.
Dag twee woensdag: Woensdag herhaling van dinsdag; enkele nieuwe regels, als je je masker kwijt bent mag je niet je backupmasker pakken, verder wordt het wat complexer allemaal. Uiteindelijk situaties gesimuleerd waarbij ik eerst een non-fixable left post failure kreeg, gevolgt door non-fixable rightpost failure waarna we moesten opstijgen en switchen op decogas, je wil dan zeker niet doorschieten,omlaagschieten en wil je zeker als eerste switchen om die longhose van je buddy kwijt te raken. Goed nadenken als je wat kwijtraakt, b.v. als je een non-fixable leftpost failure hebt en vervolgens iemand anders out-of-gas raakt moet je niet je longhose afstaan, dan zet je jezelf zonder gas immers je backup heb je net dichtgedraaid. Leuke complicaties. Ook nadenken bij wie je gas moet halen als je OOG gaat en wie het meeste gas heeft is nuttig om over na te denken tijdens een duik. Laatste opstijging was ook een interessante, Rik blind naar boven aan de longhose van Wilja en dan positie goedhouden, zeker niet eenvoudig maar met wat oefening mogelijk! Verder allemaal een aantal keer switchen op deco gas en de lijn in de gaten houden. Door de stroming is dat een taak erbij, die lijn vasthouden en niet wegwaaien. In de avond weer gegeten bij de Primo Piano heerlijk salada Pulpo gegeten met een Pizza Diavolo, goed glas wijn erbij en avond goed afgesloten!
Dag drie donderdag: Het begint op te schieten; tot nu toe geen zware toestanden gehad en goede duiken gemaakt als team, wel enkele puntjes en foutjes weggewerkt. Vandaag serieuze opstijgingendag! We gaan daadwerkelijk switchen naar 50% op 21m, na de theorie lessen is het wel duidelijk (inclusief filmpje wat een O2 hit doet) dat we niet moeten zakken en de switch goed moeten uitvoeren. Dit geeft toch wat extra spanning en we weten dat als we vandaag “doorkomen” we morgen aan de ervaringsduiken beginnen en we praktisch zo goed als klaar zijn. Nog even de boel goed uitvoeren, weer enkele valve failures die op 26m toch wat moeilijker zijn om op te lossen, enkele keren iets minder optimaal opgelost (omgedraaid i.p.v. proberen te fixen) maar uiteindelijk goed de ankerlijn bereikt. Gestegen naar de 21m en daar geswithed, vervolgens op iedere stop (21-18-15-12-9-6-5-4-3-2-1) 1 minuut (30 seconde slide, 30 seconde wait) gewacht, wat weinig tijd geeft om je stabiel platform te bouwen laat staan in de stops een boei te schieten. Boei pre-loaden was tijdens en na cursus geen probleem en hier koos ik dan ook voor, mijn voorkeur was om snel na de gasswitch boei te schieten. We zaten allemaal low on deco gas en switchen terug op backgas.
De middag weer theorie tot een uur of 19:00 met voldoende breaks; theorie duurde aanmerkelijk langer dan normaal door de stortvloed aan vragen die we op Richard afvuurde. We hadden immers niet voor niets voor hem gekozen.
’s avonds hadden Robert en Edmund een fantastische BBQ voorbereid in het B&B complex, zalm, groentes, worstjes, vis en andere lekkere BBQ spulletjes, uiteraard met een lekker glas wijn en/of bier erbij! We gaan morgen eindelijk wrakduiken, waar we deze cursus uiteindelijk voor doen! Richard gevraagd of we het aantal experience duiken kunnen vergroten van 2->4 geen probleem als we dat willen, hij vind de wrakken ook mooi dus gaat graag mee!
Dag 4 Vrijdag: Na een goede briefing van Bert (van het duikcentrum) en een planning van de dag ervoor varen we naar de Romagna. Aan boord zit ook het film duo Nick en Valentina, twee filmmakers van liquid jungle die ook voorkomen in de GUE promo video (de man met de rasta’s en Valentina als eugh..Valentina, ze zijn er om voor Mario een promo video te maken en een huwelijk bij te wonen. Erg gezellige en relaxte mensen en duikers! We springen van boord en Rik is #1, we zakken af naar de schroef en ik maak enkele mooie beelden, beelden schieten geen probleem, maar mag ze niet publiek delen; dus geen opleidingsvideobeelden op de site. De reden hiervan zit hem in privacy van cursisten en negatieve reacties op forums als een GUE duiker en fout maakt en de shitload en gezever wat dat oplevert.
Het is een mooi wrak, school Sardines op de boeg en mooie penetratie mogelijkheden aan de achterkant. We gaan uiteraard nergens in en zwemmen netjes rondom het wrak, geen failures, geen fouten en alles appeltje eitje. Met zowel ratiodeco als D-planner hebben we de duik gepland @36m gemiddeld en na 35 minuten (BT) starten we de opstijging, Rik mag deco captain spelen, het schema zag er dacht ik als volgt uit (kan ergens een minuut miszitten): 3@21 3@18 3@15 3@12 3@9 10@6 We stijgen iets te traag van de 39-->21m maar de stops zijn strak; uiteindelijk komen we allemaal goed boven maar hebben wel wat minder decogas over dan we verwacht hebben. Stabiel platform, team awareness, stroming etc kost >15 liter/minuut ook al zwem je niet. Mooie eyeopener!
We lunchen kort, nemen wat theorie door en maken ons op voor de 2de duik op de LT221 een Amerikaanse sleepboot. Een donkerder wrak die ook iets dieper ligt. Een interessante duik! Wrak is mooi, ligt op zijn kant en we duiken met 18/45 (iets dieper). Bodemfase zonder problemen, we starten de opstijging en Wilja is deco captain.
’s avonds eten we met z’n vieren (Robert, Richard, Rik en Barend) weer bij de Primo Piano en voor Robert laatste avondmaal in Sardinië. Edmund en Robert hebben ook enkele mooie T1 duiken gemaakt!
Dag 5 Zaterdag: De laatste dag en we kijken vooruit op twee mooie T1 duiken van die dag! De Isonzo staat op programma voor de ochtend, maximaal 51m en we duiken met 18/45. Tijdens de afdaling doemt het wrak op en we maken een werkelijke fantastische duik! Enorme kanonnen staan op dit wrak er zijn nog veel details zichtbaar en het is werkelijk indrukwekkend! Enig “probleem” is mijn primaire geleende LED lamp, die vond het op 50m niet meer zo lekker en liep vol. Met mijn backuplamp duik afgemaakt. De opstijging verloopt goed, ik doe de deco en we steken na een uur en 5 minuten kop weer boven water en kijken terug op voor mij de mooiste duik van de week! Alles ging goed en soepel, mooie beelden geschoten en relaxt gedoken.
Na de duik en tijdens de lunch in een lunchroom evalueren we de duik. Daarna persoonlijke evaluaties, Rik en ik zijn geslaagd, ik krijg wat tips voor de toekomst i.v.m. video’s maken OW en mijn positie tov team. We evalueren als team en Richard dankt ons o.a. voor het feit dat we hem hebben uitgenodigd naar deze mooie locatie en fijn eiland met lekker eten, mooi weer, mooie wrakken en erg goed duikcentrum (Morgan Diving)!
In de middag duiken Rik en ik zelfstandig zonder Richard op de Romagna en kijken ook even binnen. Ik leer langzaamaan met de hobby camera omgaan die dieper dan 40m de eigenschap bezit dat een ingedrukt knopje niet meer terugveert af en toe draaiknop van film naar foto zetten is de trick. Rik doet de deco en het gaat allemaal erg relaxt, decogas ging niet meer zo snel op in ieder geval.
Een video van de duik op de Romagna hieronder:
De laatste avond besteden we aan het rondrijden op zoek naar pinautomaten om het geld bij elkaar te sprokkelen voor zowel B&B als Morgan. Het lukt uiteindelijk en we BBQ-en met Richard en maken op wat er nog niet op is. We drinken wijn en bier en proberen onze spullen op tijd droog te krijgen!
Dag 6 zondag Edmund en Wilja brengen ons naar het vliegtuig. Gewicht van de bagage klopt en we checken alles in, snel nog een cadeau voor het thuisfront kopen en wachten. Vlak voor het boarden “Signor DU LANGHUHHH go to security” f@*k dat ben ik…. Achter een serieus kijkende druk in portofoon babbelende douane meid gewandeld samen met Rik en door 4 deuren en 8 gangen geleid naar de bagage scanners, mijn Argon bottle heeft de scanner geactiveerd, na het tonen van de fles en dat hij leeg is (bedankt Rik voor de tip om hem ook weer dicht te draaien!) mocht hij (en ik) mee! We landen in Brussel zuid, worden opgehaald door Brigitte en kijken terug op een fantastische trip en cursus!
Toekomst: We gaan zeker een keer terug naar Sardinië maar gaan eerst sparen voor trips naar Noorwegen, Portofino, zuid Engeland, Scapa Flow, Zuid Frankrijk, Baltic Sea, ......
Bedankt Rik en Wilja voor jullie positieve kritische en vooral gezellige tijd, Edmund en Robert bedankt voor de niet te evenaren surface support. Het was erg gezellig en leuk om met jullie een tijd door te brengen, Richard heb ik in Sardinië al bedankt voor zijn open en eerlijke manier van lesgeven, het jezelf laten nadenken waarom iets handiger is dan het andere en vooral het niet “je moet zo” prediken! Super instructeur en fijn mens!
Het is koud, erg koud, toch was het weer eens tijd voor een buitenduikje. Met Theo en Rik naar St. Annaland. Daar aangekomen waren er nog meer duikers en het water zag er helder uit.
Snel omgekleed te water gegaan, er zou een snotolf moeten zitten dus iedereen op scherp.
GUE-EDGE op de kant gedaan om zo min mogelijk af te koelen, Rik 1 Barend 2 Theo 3, doel snotolf zoeken en maximaal 45 minuten duiktijd.
Snel te water gegaan en rond de 6m gaan scharrelen. Na 10 minuten spot Rik de snotolf, wat een enorm beest! We maken wat filmbeelden, schieten wat plaatjes:
en duiken weer verder. Nog 10 minuten noord-west gezwommen, wat slakjes gezien en gekeerd.
Na 35 minuten was het mooi geweest, water uit gegaan en lekker koffie gaan drinken.
Doel gehaald, snotolf op de video en gezellig gedoken.
Rob had me gevraagd om mee te gaan naar diveworld in Enschede in het weekend van 30 Januari. Ik vond dit een prima plan en heb meteen ook Barend uitgenodigd om mee te gaan en de datum werd geprikt op de 31e. Na een enorme sneeuwstorm de dag ervoor vond Rob het onverstandig om op weg te gaan. Barend wilde het wel proberen en de weg was inderdaad overal goed gestrooid en lekker rustig. Met zijn tweeen dan maar. In Enschede bleken er nog meer DIR sympathisanten rond te lopen waar we even mee gebabbeld hebben. Allebei wasren we ervan uitgegaan dat we daar een duik konden maken, maar de dame van diveworld wilde graag een duikbrevet zien. mental note voor de volgende keer: Brevet meenemen!!!
En dan op naar het betere duikwerk. Om het helemaal echt te maken had ik mijn drooghandschoenen aangetrokken voor de eerste duik. Na de verplichte nummers als de basic 5, de valve-drill en een S-drill hebben we wat aandacht besteed aan het uit de pockets halen van materialen en afklippen aan een lijntje. Ook hadden we afgesproken om de back-uplamp te ontplooien. Iets wat tijdens onze Fundamentals cursus niet aan bod is gekomen, maar ook niet echt heel lastig is. in de opstijging hebben we een boeitje opgelaten en op 6 meter nog een basic 5 uitgevoerd. Een stuk lastiger dan op de bodem, maar Ik heb er vertrouwen in tijdens T1.
Na een lekker broodje frikandel, een warme chocomel en een beetje socializen was het tijd om weer te water te gaan. dit keer zonder handschoenen.
De 2e duik hebben we rondgezwommen met stages en geprobeerd om een stagewissel te doen, maar de precieze procedure is toch niet helemaal bekend. Wennen aan dat ding tijdens het zwemmen gaat vrij snel, dus ik denk dat ik T1 afwacht voor ik er verder mee ga.
Wederom een opstijging gemaakt met op 6 meter een skill, deze ging weer beter dan de vorige, en ook deze duik was ten einde. Aan de oppervlakte even geevalueerd en de enige skill die we nog niet hadden gedaan was het redden van de drenkeling. De stages hebben we aan de kant gehangen. Ik heb eerst een bewusteloze Barend gered hij hij daarna mij.
Het was een zeer nuttig dagje, goed voor het zelfvertrouwen en bovendien erg gezellig.
Vrijdag stond een presentatie van Jarrod Jablonski bij Cavenight II op het programma. Aardig stukje rijden dus combineren met een duik!
Voor het eerst in ons leven een duik in Vinkeveen, na 400 duiken ook voor het eerst een snoek gezien. Water ziet eruit als thee of slappe koffie, de objecten zijn best leuk maar onnatuurlijk. Al met al een aardige locatie bij gebrek aan zout! We hebben een west --> oost emmer gedoken, bus, ijzeren bak, wipkip, houten wrak, terug naar kans enkele baarzen spotten.
Na 30 minuten was het wel mooi geweest en we kregen het koud (volgende keer meer lood mee en voller droogpak).
Korte video van Vinkeveen Zandeiland 4:
Hapje gegeten bij Rendez-vous in the place to be Mijdrecht en daarna richting het party centrum gegaan waar de presentatie zou plaatsvinden.
Veel bekende gezien, gezellig gebabbeld en rond 20:00 begon JJ met zijn presentatie. Goede presentatie over de duikindustrie, de anti-fan, WKKP, geschiedenis van GUE en duiken in algemeen. Op het eind nog een stuk over de toekomst van GUE, toekomstige projecten in China, Mexico en de toekomst van het WKKP project. Na 2.5 uur was JJ en Casey klaar en keken we terug op een interessante en erg amerikaanse presentatie :-)
Teruggereden, pitstop in Etten Leur en rond 2:30 lag ik op mijn bed.
